8. Ο δικός μας Πατέρας

Στην εξοχή

Η ημέρα είναι πολύ όμορφη σήμερα. Ο ήλιος λάμπει στον καταγάλανο ουρανό και ζεσταίνει με τις αχτίνες του τη γη. Στα καταπράσινα λιβάδια που περιτριγυρίζουν το χωριό, τα ασπρολούλουδα και οι ανεμώνες έφτιαξαν ένα υπέροχο πολύχρωμο φυσικό χαλί που χαίρεσαι να το κοιτάς. Τα βελάσματα από τα ζωάκια που βόσκουν ξένοιαστα στα λιβάδια, μαζί με τα τιτιβίσματα των πουλιών που κελαηδούν ακούραστα στα κλαδιά των δέντρων από το πρωί, φτιάχνουν μια συναρπαστική υπέροχη μελωδία που απλώνεται απ' άκρη σ' άκρη πάνω από όλο το χωριό.

Το προβατάκι της Αγγελικής, η Χιονούλα, είναι σήμερα στα κέφια της. Τρέχει πάνω κάτω χαρούμενη μαζί με το σκυλάκι της τον Τζακ και κάνει την Αγγελική να γελά με τα  παιχνιδιάρικα καμώματα του. Είναι τόσο όμορφα σήμερα έξω στη φύση, που δεν έχεις καμιά διάθεση να βρίσκεσαι μέσα στο σπίτι. Η μαμά Σοφία, που κατάλαβε την επιθυμία της κόρης της, την ρώτησε:

-Θέλεις Αγγελική μου να πάμε μια βόλτα στα χωράφια για να μαζέψουμε λουλούδια και να παίξεις με το προβατάκι σου;

Δεν πρόφτασε να τελειώσει η μαμά Σοφία τα λόγια της και την πρόταση της διαδέχτηκαν τα χαρούμενα ξεφωνητά της Αγγελικής που έδειχναν τον ενθουσιασμό της. Η μητέρα, αφού ετοίμασε γρήγορα τον μικρό της γιο Ιωσήφ, έφτιαξε ένα μικρό καλαθάκι με λίγα φρούτα, λίγο ψωμάκι και φρέσκο τυρί που τους είχε δώσει ο κυρ Παντελής ο τσοπάνος.

Η πορεία μέσα στα καταπράσινα λιβάδια, με τα ασπρολούλουδα να κυματίζουν ρυθμικά στο φύσημα του δροσερού αέρα, είναι κάτι το φανταστικό. Η μυρουδιά των λουλουδιών έκανε τον καθαρό αέρα να μοσχοβολά σε ένα άρωμα που δεν χόρταινες να το ρουφάς απολαυστικά. Τα ψηλά δένδρα με τα αναρίθμητα πουλάκια που δόξαζαν τον καλό Θεό μας και το μικρό ποταμάκι που έτρεχε σιγά -σιγά, χωρίς βιασύνη, στην άκρη του δάσους, έφτιαχναν ένα φανταστικό πίνακα ζωγραφικής.

Η μαμά Σοφία καμάρωνε τα δυο παιδιά της που έπαιζαν ανέμελα στο γρασίδι και ευχαριστούσε τον γλυκύ της ουράνιο Θεό Πατέρα που την αξίωσε να κάνει μια ευλογημένη οικογένεια. Η Σοφία αγαπούσε πολύ τον σύζυγο της και τον θεωρούσε ένα από τα πιο μεγάλα δώρα που της είχε χαρίσει ο Θεός. Λάτρευε όμως πολύ και τα παιδιά της και δεν έπαυε ποτέ να δοξολογεί τον ουράνιο Πατέρα της για τους τρεις μικρούς αγγέλους που της είχε χαρίσει. Το όνειρο της ήταν να είναι το σπίτι της ένα μικρό περιβόλι αγάπης, ευγνωμοσύνης και λατρείας στον βασιλιά Θεό της.

Η Σοφία λάτρευε τον Θεό Πατέρα της όπως λατρεύει ένα μωρό τη μαμά του. Γι' αυτήν, ο Θεός ήταν η πιο γλυκιά μαμά και ο πιο στοργικός μπαμπάς. Πίστευε πως το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στον Θεό του είναι να μην τον αγαπάει και να μην τον εμπιστεύεται. Πολλές φορές έλεγε στα παιδιά της πως η μεγαλύτερη χαρά μέσα σε μια αγάπη είναι η εμπιστοσύνη.

Η εμπιστοσύνη ήταν για την Σοφία το κορυφαίο δείγμα πως δυο άνθρωποι αγαπιούνται πραγματικά. Πίστευε πως το μόνο που ζητάει ο καλός Θεός μας απ' όλα τα παιδιά του είναι να τον εμπιστεύονται και να ακούν τις Πατρικές συμβουλές του.

Ο κάθε γονιός εδώ στη γη αγαπά το παιδί του και θέλει πάντα το καλό του και την ευτυχία του. Για το λόγο αυτό, πάντα το συμβουλεύει και το καθοδηγεί πως ν' ακολουθεί την αρετή και ν' αποφεύγει το κακό. Αν όμως το παιδί δεν εμπιστεύεται το γονιό του, με πολύ δυσκολία θα θελήσει να ακολουθήσει τις συμβουλές του. Πολλές φορές καταφέρνει ο εγωισμός να πείσει ένα παιδί πως ξέρει τι πρέπει να κάνει και δεν χρειάζεται τις φρόνιμες και σωτήριες συμβουλές των γονιών του. Πόσα παιδιά πήραν τον κακό δρόμο και πόσα από αυτά καταστράφηκαν επειδή δεν θέλησαν να εμπιστευθούν την σοφή εμπειρία των γονιών τους!

Η Σοφία, μπορεί να ήταν μια νεαρή μάνα με λίγες εμπειρίες στη ζωή, μα η μεγάλη εμπιστοσύνη που είχε στο Θεό της και τις άγιες πατρικές εντολές του, την έκαναν μια πολύ συνετή και σοφή γυναίκα. Αποτέλεσμα της μεγάλης εμπιστοσύνης στο Θεό Πατέρα της, ήταν και η γαλήνη που επικρατούσε μέσα στη ψυχή της, που σαν θεϊκό ουράνιο άρωμα την ακολουθούσε παντού. Την εσωτερική αυτή ευτυχία της ψυχής, που φέρνει η γαλήνη, την ένιωθαν όχι μόνο ο σύζυγος της και τα παιδιά της αλλά και όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι που την αγαπούσαν πολύ.

Μια μέρα η Σοφία έλεγε στη μεγάλη της κόρη Χριστίνα, πως η δόξα της πραγματικής γυναίκας μέσα στο σπίτι και την οικογένεια της είναι η γαλήνη της καρδιάς της που σαν άρωμα θα μοσχοβολά σ' όλο το σπίτι. Την συμβούλευε, αν θέλει να είναι πάντα χαρούμενη και ευτυχισμένη όταν παντρευτεί και ανοίξει το δικό της σπίτι, να αφήνει την ψυχή της με απόλυτη εμπιστοσύνη στον καλό Θεό της και να έχει γαλήνη στην καρδιά. Αυτά τα δύο ήθελε και τώρα να διδάξει και στο μικρό της άγγελο, την Αγγελική.

Μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη και στοργή

Η Αγγελική δεν χόρταινε να παίζει με το μικρό της αδελφό και το προβατάκι της. Τα χαρούμενα ξεφωνητά της έμοιαζαν σαν μελωδία στ' αυτιά της μαμάς της που χαιρόταν με την χαρά της. Μα η πιο όμορφη στιγμή της χαράς δεν είχε ακόμα έρθει. Η Αγγελική μάζευε τώρα με τον αδελφό της τα πιο όμορφα ασπρολούλουδα και τις πιο ωραίες ανεμώνες για να τα χαρίσουν στη μαμά τους. Όταν τα μάζεψαν, ήρθαν και τα δυο με πολύ χαρά κοντά στη μαμά τους, που καθόταν δίπλα από μια ωραία πηγή κάτω από ένα μεγάλο δένδρο και απολάμβανε την ομορφιά της φύσης.

-Μανούλα, δες τι σου μαζέψαμε εγώ και ο Ιωσήφ, δες τι ωραία λουλουδάκια σου φέραμε! 

Η Σοφία πήρε τα όμορφα λουλουδάκια, τα μύρισε με ένα αίσθημα απόλαυσης και μετά πήρε στην αγκαλιά της τα δυο της πανέμορφα κρινάκια, τον Ιωσήφ και την Αγγελική της και τα γέμισε με τα χάδια και τα φιλιά της.

-Πόσο σ' αγαπάμε μαμά, έλεγε και επαναλάμβανε η Αγγελική!

-Και εγώ σας λατρεύω λουλουδάκια μου, έλεγε και ξαναέλεγε η Σοφία, αγκαλιάζοντας όλο και πιο σφιχτά τους μικρούς της ανεκτίμητους θησαυρούς.

-Νιώθω, μανούλα μου, τόσο ευτυχισμένη όταν είμαι στην αγκαλιά σου, που δεν θέλω να βγω ποτέ απ' αυτήν!

-Πάντα η αγκαλιά μου θα είναι δικιά σου γλυκό μου κοριτσάκι, γεμάτη αγάπη και στοργή.

-Μαμά, και του Θεού η αγκαλιά είναι γλυκιά σαν την δική σου;

-Αυτή είναι, μωρό μου, ακόμα πιο γλυκιά, πιο ζεστή, πιο τρυφερή και πιο στοργική.

-Μαμά, εσύ μου είπες πως με αγαπάς μέχρι τον ήλιο ψηλά στον ουρανό. Ο καλός Θεός μας πόσο με αγαπά;

-Η αγάπη του για μας Αγγελική μου, δεν μπορεί ποτέ να μετρηθεί γιατί είναι άπειρη. Όπως κανείς δεν μπορεί να μετρήσει τους κόκκους άμμου που υπάρχουν σε όλες τις αμμουδιές της γης ή τα αναρίθμητα άστρα που υπάρχουν στο σύμπαν που δημιούργησε ο καλός Θεός μας, έτσι και η αγάπη του για μας είναι αμέτρητη.

-Και όσους τον πικραίνουν με πολλά λάθη και μεγάλες αμαρτίες, πόσο τους αγαπά;

-Η  αγάπη του, κοριτσάκι μου, είναι ίδια και για τα καλά παιδιά του αλλά και για όλους τους αμαρτωλούς, έστω κι' αν αυτοί είναι οι πιο χειρότεροι άνθρωποι του κόσμου. Η αγάπη του για μας είναι άπειρη, όπως άπειρη είναι και η ευσπλαχνία του για όλους τους αμαρτωλούς. Εξάλλου, το έδειξε αυτό με το να στείλει στη γη το μονογενή Υιό του, να γίνει άνθρωπος σαν κι' εμάς και να υποφέρει τόσες πολλές θλίψεις, ακόμα και σταυρικό θάνατο, για να μας σώσει από τον σατανά. Και για όλα αυτά τι μας ζητά, Αγγελική μου;

-Να τον αγαπάμε με όλη μας την καρδιά.

-Ναι, κοριτσάκι μου, να τον αγαπάμε και να δείχνουμε την αγάπη μας αυτή με την απόλυτη εμπιστοσύνη που θα του έχουμε.

-Με ποιο όμως τρόπο θα του δείχνουμε την εμπιστοσύνη και την αγάπη μας;

-Εσύ πως δείχνεις την αγάπη και την εμπιστοσύνη σου σε μένα;

-Σε αγκαλιάζω, σε φιλώ, σου λέω πόσο σ' αγαπώ και κάνω πάντα αυτό που μου λες μανούλα μου!

Ο ουράνιος μας Πατέρας

Η Σοφία αντιλαμβανόταν πως έπρεπε να δώσει στη μικρή της κόρη να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να νιώθει τον Θεό δικό της Πατέρα και πάνω σ' αυτή την πίστη να στηρίξει το θεμέλιο της πραγματικής ευτυχίας στη ζωή της. Γι' αυτό και την προτρέπει να κάνει στον ουράνιο Θεό Πατέρα της, ότι κάνει και στην ίδια.

-Έτσι λοιπόν θα κάνεις και συ στον καλό Θεό μας, Αγγελική μου. Θα τον αγαπάς με όλη σου την καρδιά και θα τον φωνάζεις..., πες μου, πως θα τον φωνάζεις;

-Ουράνιε μου μπαμπά! 

-Μπράβο Αγγελική μου! Έτσι θα τον νιώθεις και έτσι θα τον φωνάζεις: "Γλυκέ μου ουράνιε Μπαμπά σ' αγαπώ πολύ". Και εγώ, παιδί μου, έτσι τον νιώθω και έτσι τον φωνάζω συνέχεια στην προσευχή μου. Όλες οι προσευχές που του λέμε του αρέσουν πολύ, μα τούτη η πολύ μικρή προσευχή του αρέσει πιο πολύ. Θέλει να τον λέμε Πατέρα, γιατί αυτός μας έδωσε τη ζωή και αυτός μας χάρισε την ψυχή που έχουμε. Θυμάσαι σε ποια προσευχή, που μας δίδαξε ο ίδιος, θέλει να τον αποκαλούμε έτσι;

-Στο "Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς..."

-Πολύ σωστά, Αγγελική μου! Όταν του ζήτησαν οι μαθητές του να τους διδάξει πως πρέπει να προσεύχονται, Εκείνος τους είπε την προσευχή αυτή. Έλα, πες μας τώρα την ωραία αυτή προσευχή για να θυμηθούμε άλλη μια φορά τα ωραία της λόγια.

-"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημα σου ως εν ουρανώ και επί γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημιν σήμερον και άφες ημιν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών και μη εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Αμήν". 

-Την προσευχή αυτή, παιδί μου, πρέπει να τη λέμε πολλές φορές την ημέρα. Έτσι, θα θυμόμαστε κάθε στιγμή πως πρέπει να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του καλού Θεού μας.

-Μπορείς, μανούλα, να μου την εξηγήσεις περισσότερο για να καταλάβω τα βαθύτερα νοήματα της;

-Ναι Αγγελική μου, γιατί, πράγματι, οι λίγες λέξεις της προσευχής αυτής, περικλείουν πολλά και βαθιά νοήματα, που όποιος μπορέσει να τα κατανοήσει θα καταλάβει γιατί έχει τόση μεγάλη δύναμη η προσευχή αυτή. Επειδή είσαι ακόμα μικρό παιδάκι, θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω απλά και με λίγα λόγια μερικά από τα νοήματα αυτά.

-Όταν θα μεγαλώσω, θα μπορώ να τα καταλάβω όλα;

-Θα τα κατανοήσεις, όχι τόσο αν μεγαλώσεις, όσο αν αγαπήσεις με όλη σου την καρδιά τον βασιλιά Θεό μας και θα θελήσεις να ζήσεις με απόλυτη εμπιστοσύνη και υπακοή το θείο θέλημα του. Τότε το άγιο Πνεύμα θα σε επισκιάσει και ο ουράνιος μας Πατέρας θα σου τα αποκαλύψει μέσα στην ψυχή σου.

-Πόσο ανυπομονώ γλυκιά μου μαμά να γίνω όπως θέλει ο αγαπημένος μας καλός Θεός, για να τον νιώθω στην καρδιά μου και να μου εξηγεί τα μυστήρια της αγάπης του!

-Και εγώ ανυπομονώ, Αγγελική μου, να γίνεις στον ουράνιο μας Πατέρα το πιο γλυκό κοριτσάκι του κόσμου, που θα τον αγαπάς και θα τον λατρεύεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου!

Η Κυριακή προσευχή

-Η μεγαλύτερη ευτυχία ενός γονιού, Αγγελική μου, είναι να είναι το παιδί του στη γη αυτή ευτυχισμένο. Γι' αυτό και προσπαθεί με την εμπειρία του και τις διάφορες συμβουλές του να δείξει στο παιδί του το σωστό δρόμο που πρέπει αυτό να ακολουθεί για να το επιτύχει. Αυτό εξάλλου δεν κάνω εγώ και ο μπαμπάς σε σας; Δεν προσπαθούμε με τις μητρικές και πατρικές μας συμβουλές να σας βοηθήσουμε να γίνετε καλοί και ευτυχισμένοι άνθρωποι στη γη;

-Ναι, μανούλα.

-Έτσι, παιδί μου, και ο καλός Θεός μας, σαν γλυκιά Μανούλα και σαν στοργικός Πατέρας που είναι, θέλει να διδάξει όλα τα παιδιά του πως να ζουν σ' αυτή τη γη, ώστε να είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα. Η Κυριακή προσευχή του "Πάτερ ημών...", αυτό ακριβώς μας λέει! Τι πρέπει να προσέχουμε, τι να ζητάμε από τον καλό Θεό μας και πως να ζούμε για να κατοικεί μέσα στην καρδιά μας ο βασιλιάς Θεός μας.

-Γιατί μαμά τη λες Κυριακή προσευχή; Επειδή την λέμε κάθε Κυριακή στην εκκλησία;

-Όχι, παιδί μου. Την λέμε Κυριακή προσευχή επειδή την δίδαξε στους ανθρώπους ο ίδιος ο Κύριος και Θεός μας.  Για το λόγο όμως αυτό είναι και τόσο σημαντική, ώστε και τακτικά να την λέμε αλλά και να προσέχουμε πολύ τι λέει.

- Ανυπομονώ, μαμά, ν' ακούσω την ερμηνεία της.

-Πρώτα απ' όλα, όπως μπορείς και συ να καταλάβεις Αγγελική μου, η προσευχή αυτή αρχίζει έτσι όπως θέλει ο καλός Θεός μας να τον αποκαλούμε. "Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς", δηλαδή "ουράνιε μας Πατέρα". Θέλει να μην ξεχνάμε ποτέ ότι αυτός είναι ο άγιος Δημιουργός μας και σ' αυτόν θα επιστρέψει η ψυχή μας μετά τον θάνατο του σώματος μας. Θέλει να ξέρουμε ότι σ' αυτή τη γη δεν είμαστε αιώνιοι αλλά προσωρινοί.

Ήρθαμε σ' αυτή τη γη για να ζήσουμε σαν παιδιά του στο μικρό προσωρινό παράδεισο και να αποδείξουμε με την σωστή ζωή που θα κάνουμε ότι είμαστε παιδιά του καλού Θεού μας. Αν ζήσουμε σύμφωνα με το άγιο θέλημα του, τότε Εκείνος θα μας χαρίσει το άγιο Πνεύμα και μετά τον θάνατο του σώματος μας, θα βάλει την ψυχή μας στο ουράνιο Βασίλειο του, όπου αιώνια, χωρίς τέλος θα απολαμβάνουμε την υπέρτατη ευτυχία της θεϊκής του παρουσίας. Στο ουράνιο βασίλειο δεν υπάρχει πόνος, θλίψη, στεναχώρια ή τίποτε άσχημο και κακό αλλά μόνο ατέλειωτη χαρά και ευτυχία.

-Όσοι δεν θα ζήσουν όπως θέλει ο Θεός μας που θα πάνε;

-Όπου πήγαν και οι κακοί άγγελοι, που αντί να μείνουν πιστοί στον καλό Θεό μας, έφυγαν μαζί με τον Εωσφόρο μακριά του. Εκείνοι, παρασυρμένοι από τον εγωισμό του αρχηγού τους Εωσφόρου, δεν θέλησαν να ακούσουν τον αρχάγγελο Μιχαήλ που τους έλεγε πόσο λάθος είναι να ακολουθούμε ένα δημιούργημα, όπως ήταν ο Εωσφόρος, αντί τον ίδιο τον Δημιουργό μας Θεό Πατέρα. Τα συνετά λόγια του αρχαγγέλου Μιχαήλ δεν μπόρεσαν να πείσουν όλους τους αγγέλους που είχε πλανέψει ο Εωσφόρος και έτσι έγιναν από άγγελοι δαίμονες, από φωτεινά όντα, σκοτεινά και πονηρά.

-Πόσο επικίνδυνο είναι μανούλα να ακούς εκείνους που δεν αγαπούν και δεν εμπιστεύονται τον καλό Θεό μας!

-Δεν είναι απλά επικίνδυνο αλλά και καταστροφικό παιδί μου. Από το γεγονός αυτό φαίνεται, Αγγελική μου, ποιο είναι και το πιο μεγάλο λάθος που πρέπει να προσέχουν να μην κάνουν οι άνθρωποι και πάθουν ό,τι έπαθαν και οι άγγελοι που ακολούθησαν τον σατανά. Ποιο είναι αυτό, κοριτσάκι μου;

-Κατάλαβα μαμά μου, ότι το πιο μεγάλο λάθος και το μεγάλο αμάρτημα που πικραίνει τον Θεό Πατέρα μας είναι να μην τον εμπιστευόμαστε αλλά να δίνουμε πίστη σε όλους αυτούς που μας οδηγούν μακριά του.

-Αυτό, κοριτσάκι μου είναι και το κορυφαίο αμάρτημα που μπορεί να κάνει κάποιος άνθρωπος και να φύγει μακριά από τον ουράνιο μας Πατέρα. 

-Αυτοί, μαμά, που δεν εμπιστεύονται τον καλό Θεό μας, ποιον εμπιστεύονται;

-Εμπιστεύονται μόνο τον εαυτόν τους, όπως ο Εωσφόρος, και κάνουν ό,τι νομίζουν αυτοί πως είναι καλό γι' αυτούς. Δεν σκέπτονται ποιο είναι το σωστό αλλά κάνουν ό,τι τους ευχαριστεί, ανεξάρτητα αν αυτό δεν συμφωνεί με το θέλημα του Θεού και δεν είναι καλό για την ψυχή τους. Ο εγωισμός τους αυτός τους κάνει μερικές φορές να ακολουθούν πιστά ό,τι τους λέει μυστικά στη ψυχή τους ο ίδιος ο Εωσφόρος.

-Δεν φοβούνται τον σατανά μήπως τους κάνει μεγάλο κακό;

-Όχι, παιδί μου, απεναντίας με πολύ χαρά, για να πάνε ενάντια στον καλό Θεό μας και τις άγιες εντολές του, κάνουν πράγματα που δοξάζουν τον σατανά και τον υμνούν σαν να είναι αυτός ο θεός.

-Σαν τι πράγματα κάνουν αυτοί μανούλα;

-Να, επικαλούνται το όνομα του σατανά για να κάνουν μάγια και να κάνουν έτσι κακό σε κάποιον. Στα παλιά χρόνια, πριν έρθει ο βασιλιάς μας Ιησούς να γίνει άνθρωπος και να μας διδάξει την τέλεια αρετή μέσα από το άγιο Ευαγγέλιο του, πολλοί άνθρωποι έφτασαν στο σημείο αντί να πιστεύουν στον ένα αληθινό Θεό, να λατρεύουν διάφορα είδωλα μέσα στα οποία κρυβόντουσαν τα πονηρά πνεύματα που είχαν ακολουθήσει τον Εωσφόρο.

-Σήμερα, όμως, που πιστεύουν όλοι στο Χριστό πως καταφέρνει ο σατανάς να απομακρύνει τους ανθρώπους από τον καλό Θεό μας;

-Σήμερα δουλεύει πιο πονηρά ο σατανάς, παιδί μου, για να παρασύρει κοντά του και στο σατανικό θέλημα του όλα τα παιδιά του Θεού. Αφού τα κάνει πρώτα με τις πολλές μέριμνες να σκέπτονται τα επίγεια αγαθά και να ξεχνούν τον Δημιουργό τους, μετά τους βάζει να τρέχουν πίσω από κάποια αγαθά και να θέλουν σαν πλεονέκτες να ζουν μόνο γι' αυτά.

Έτσι οι άνθρωποι προσκολλούνται μόνο σ' αυτά και γίνονται φιλόδοξοι, φιλάργυροι και φιλήδονοι. Άλλοι ζητούν με πάθος μόνο χρήματα ή δόξες και για την απόκτηση τους μπορεί ακόμα και να σκοτώσουν άλλους ανθρώπους. Όλοι οι πόλεμοι που γίνονται στη γη, απ' αυτή την αιτία γίνονται. Καταφέρνει ο σατανάς να πείθει τους ανθρώπους πως αυτός είναι ο θεός αυτού του κόσμου και πως όταν θα τον ακολουθούν, εκείνος θα τους χαρίζει πλούσιες ψεύτικες γήινες χαρές και ηδονές. Και ενώ ξέρουν οι άνθρωποι πως όλα αυτά είναι ψεύτικα και προσωρινά, αυτοί εμπιστεύονται τον σατανά και τον ακολουθούν.

-Δεν ξέρουν ότι με τον άσχημο αυτό τρόπο που ζούνε, δεν θα τους βάλει ο καλός Θεός μας στο ουράνιο βασίλειο του;

-Όχι, Αγγελική μου, γιατί τους έπεισε ο δόλιος σατανάς πως δεν υπάρχει ούτε Θεός, ούτε ουράνιο βασίλειο.

-Τους λέει τόσο μεγάλα ψέματα και αυτοί τον πιστεύουν;

-Ναι, μωρό μου, με τις ψεύτικες χαρές που τους δίνει, τους έχει κάνει όχι απλά να τον πιστεύουν αλλά και να τον εμπιστεύονται. Γι' αυτό η πιο μεγάλη αρετή, που την φοβάται πολύ ο σατανάς, είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη που έχουμε στον καλό Θεό μας. Μπορεί εύκολα να πειράξει με τα σατανικά καμώματα του τον οποιονδήποτε άνθρωπο, μα δεν μπορεί εύκολα να πλησιάσει κάποιον που η ψυχή του είναι παραδομένη στο Θεό με την απόλυτη εμπιστοσύνη. Η φωτιά του αγίου Πνεύματος που σκεπάζει και προστατεύει την ψυχή αυτή, τον καίει και τον τρομάζει όσο τίποτε άλλο. Γι' αυτό και συ, για να μη μπορεί ποτέ να έχει δύναμη ο πονηρός σατανάς πάνω στη ψυχή σου, να εμπιστεύεσαι απόλυτα τον βασιλιά Θεό μας και να είσαι πάντα πρόθυμη να κάνεις το άγιο θέλημα του.

Το βασίλειο της ευτυχίας

-Αφού, μαμά, το βασίλειο του Θεού είναι στον ουρανό, γιατί λέμε στο "Πάτερ ημων..." ελθέτω η βασιλεία σου;

-Ο ουρανός και η γη, Αγγελική μου, είναι η μεγάλη δημιουργία του Θεού Πατέρα μας. Απόλυτος άρχοντας του ουρανού και της γης είναι μόνο ο δημιουργός Θεός μας και όλη αυτή η δημιουργία είναι το βασίλειο του. Ωστόσο, εμείς το ξεχωρίζουμε σε επίγειο και σε ουράνιο, επειδή άλλοι άνθρωποι ζούμε ακόμα στο επίγειο αυτό βασίλειο και άλλοι ήδη βρίσκονται μετά το θάνατο του σώματος τους στο ουράνιο, κοντά στο Θεό Πατέρα μας.

Στο ουράνιο βασίλειο βρίσκονται όλες οι ψυχές εκείνες που όσο ζούσαν στη γη αγαπούσαν τον Θεό και τον συνάνθρωπο τους.

Στο επίγειο βασίλειο ήμαστε όλοι εμείς που αγωνιζόμαστε τον καλό αγώνα της αρετής, όπως μας ζητά να ζήσουμε ο καλός μας Θεός μέσα από το άγιο Ευαγγέλιο του.

Εάν ζήσουμε με αγάπη και καλοσύνη, σύμφωνα με το θέλημα του, τότε και εμείς, μετά τον θάνατο του φθαρτού σώματος μας, θα πάμε κοντά του στο ουράνιο βασίλειο του, μαζί με όλα τα πιστά σ' αυτόν αγαπημένα παιδιά του. Προϋπόθεση όμως γι' αυτό είναι να εφαρμόσουμε στη ζωή μας αυτό που λέει παρακάτω η προσευχή "γεννηθήτω το θέλημα σου".

-Αν κάνουμε το θέλημα του, θα έρθει και η βασιλεία του;

-Ναι, Αγγελική μου! Αν εμείς κάνουμε με ταπείνωση και απλότητα το άγιο θέλημα του, τότε Εκείνος μέχρι να μας πάρει στο άγιο ουράνιο βασίλειο του, έρχεται μέσα στην καρδιά μας και μας γεμίζει προκαταβολικά με τη χάρη του αγίου του Πνεύματος.

-Τι νιώθουμε τότε μαμά;

-Νιώθουμε και ζούμε παιδί μου πράγματα που μόνο στο ουράνιο βασίλειο του απολαμβάνουν μόνιμα οι άγιες ψυχές. Όσες ψυχές αγαπήσουν τον Κύριο μας με όλη τους την καρδιά και τον φωνάζουν ουράνιο Μπαμπά, Εκείνος έρχεται στην παιδική καρδούλα τους για να την πλημμυρίσει με τον θεϊκό έρωτα του και το άγιο Πνεύμα. Τότε η ψυχή ζει από αυτήν ακόμα τη ζωή μέσα στην καρδιά της την παρουσία του παντοδύναμου Θεού με όλες τις χαρές και τις ευλογίες του. Ζει μια απέραντη γαλήνη και χαρά, και μια ευτυχία εσωτερική που κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να περιγράψει. Ζει με λίγα λόγια την βασιλεία της ουράνιας ευτυχίας, που μόνο η παρουσία του Θεού χαρίζει.

-Και αυτό που λέμε "αγιασθήτω το όνομα σου" τι σημαίνει;

-Το όνομα του Θεού μας δοξάζεται, κοριτσάκι μου, όταν εμείς ζούμε αγιασμένη ζωή εδώ στη γη. Κάθε φορά που εμείς κάνουμε το θέλημα του Θεού και ζούμε με αγάπη, καλοσύνη, ευσπλαχνία, ευγένεια και όλες τις αρετές, τότε το γλυκύ όνομα του Θεού Πατέρα μας σχολιάζεται με πολύ σεβασμό και αγάπη απ' όλους.

Είναι η στιγμή που το όνομα του γίνεται σύμβολο αγάπης και σημαία καλοσύνης, που θέλουν οι άνθρωποι να πιστέψουν και να τον ακολουθήσουν με εμπιστοσύνη.

Το όνομα του αγιάζεται και δοξολογείται όταν η δική μας ζωή κάνει κάποιους ανθρώπους να πιστέψουν και αυτοί στον καλό Θεό μας και να τον κάνουν και αυτοί δικό τους Πατέρα και Θεό, όπως εμείς.

-Τώρα κατάλαβα, μανούλα μου τα υπέροχα λόγια αυτής της προσευχής. Θα προσπαθήσω να κάνω πάντα το θέλημα του ουράνιου μου Πατέρα, όπως λέει η προσευχή "γεννηθήτω το θέλημα σου" για να με αξιώσει μια μέρα να ζήσω στην καρδιά μου τον ερχομό της βασιλείας του αγίου Πνεύματος και έτσι να δοξάζεται εξ' αιτίας μου ο πολυαγαπημένος βασιλιάς και Θεός μου. 

Τα τελευταία λόγια της Αγγελικής έκαναν την μαμά της να δακρύσει από συγκίνηση για τον μικρό της άγγελο και να την πάρει στην αγκαλιά της για να την γεμίσει με πολλά χάδια και φιλιά.

Ο άρτος της ζωής

Η Αγγελική χωμένη μέσα στην αγκαλιά της μαμάς της απολάμβανε την πιο μεγάλη ευτυχία. Η αγάπη της μαμάς της ήταν γι' αυτήν το πιο πολύτιμο πράγμα εδώ στη γη. Η Σοφία καταλάβαινε τα αισθήματα της κόρης της, γι’ αυτό και συχνά έκρυβε μέσα στη μητρική της καρδιά τον μικρό της θησαυρό. Μια φορά που την ρώτησε αν ήθελε να της φτιάξει ένα σάντουιτς για να φάει, εκείνη της είπε:

-Πιο πολύ θέλω μανούλα μου να είμαι στην αγκαλιά σου παρά να τρώω!

Και τώρα, που την κρατάει αγκαλιά, ξέρει πως το κοριτσάκι της έχει πεινάσει, μα περιμένει να χορτάσει πρώτα την μητρική της αγκαλιά και μετά να της φτιάξει κάτι να φάει. Βρίσκει όμως κατάλληλη τη στιγμή να της μιλήσει και για "τον άρτον ημών τον επιούσιον" που παρακαλάμε στην Κυριακή προσευχή να μας δώσει ο Κύριος.

-Τι θέλεις τώρα πιο πολύ Αγγελική μου, να μείνεις ακόμα λίγο στην αγκαλιά μου ή να σου φτιάξω ένα σάντουιτς να φας;

-Μαμά, θα φάω σε λίγο, τώρα μ' αρέσει που είμαι στην αγκαλιά σου!

-Βλέπεις, γλυκό μου παιδί, πως όσο πολύτιμο και να είναι το ψωμί και το φαγητό για τη ζωή μας, άλλο τόσο πολύτιμο είναι και το ψωμί της αγάπης που κάνει την ψυχή του ανθρώπου δυνατή και ευτυχισμένη. Αυτό που ζητάμε στην προσευχή "τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημιν σήμερον" αναφέρεται και στα δύο. Και στο απαραίτητο φαγητό με το οποίο ο άνθρωπος καταφέρνει να επιβιώνει αλλά και στην χάρη του αγίου Πνεύματος, που είναι η πραγματική τροφή της ψυχής. Όταν λοιπόν εμείς του ζητάμε να μας δώσει τον "επιούσιον άρτον" του ζητάμε να μας χαρίσει την απαραίτητη τροφή του σώματος αλλά και να μας πλημμυρίσει με το άγιο Πνεύμα και τον θεϊκό έρωτα, που είναι η τροφή της ψυχής. 

Πολυεύσπλαχνος Πατέρας

-Μαμά, ο Θεός μας συγχωρά εύκολα όταν κάνουμε λάθη και αμαρτίες;

-Ο Θεός, κοριτσάκι μου, είναι πολυεύσπλαχνος αλλά ταυτόχρονα και δίκαιος. Η πατρική του αγάπη άλλοτε εκφράζεται σαν ευσπλαχνία και άλλοτε σαν δικαιοσύνη. Σαν Πατέρας στεναχωριέται όταν βλέπει τα παιδιά του να κάνουν λάθη και αμαρτίες αλλά είναι πάντα έτοιμος να τα συγχωρέσει όταν βλέπει ειλικρινή μετάνοια για τα λάθη τους και διάθεση να αλλάξουν ζωή. Τότε όχι μόνο τα συγχωράει αλλά τα περιβάλλει με περισσότερη στοργή και αγάπη.

-Όταν όμως δεν μετανοούν για τα λάθη τους, τι κάνει τότε;

-Ό,τι κάνει κάθε φρόνιμος πατέρας στα αμετανόητα παιδιά του. Χρησιμοποιεί την παιδαγωγική μέθοδο για να τα βοηθήσει να συνέλθουν. Αν και τότε δεν συνέλθουν, επεμβαίνει η θεϊκή δικαιοσύνη του, η οποία μέσα από διάφορες ενέργειες, ακόμα και τιμωρίες, θα ξυπνήσει την κοιμισμένη συνείδηση του παιδιού του. Ό,τι κάνει πάντως έχει σαν σκοπό να βοηθήσει το παιδί του να μετανοήσει για τα λάθη του, να ελευθερωθεί από τα σατανικά δίχτυα του σατανά και να σωθεί η ψυχή του.

-Είναι, μαμά, ο ουράνιος μας Πατέρας σαν τον μπαμπά μου, πολύ σοφός!

-Είναι, μικρό μου κοριτσάκι, όχι απλά σοφός αλλά πάνσοφος. Το μόνο που τον νοιάζει είναι πως να δει όλα τα παιδιά του ευτυχισμένα μέσα στο ουράνιο βασίλειο του. Γι’ αυτό και χαίρεται όταν μας βλέπει να μετανιώνουμε για τα λάθη μας και του ζητάμε συγνώμη. Τότε του δίνουμε την ευκαιρία να επεμβαίνει στην ψυχή μας και να την καθαρίζει με την θεϊκή ευσπλαχνία του. Βάζει όμως σαν προϋπόθεση για να συγχωρέσει όλα μας τα λάθη, να συγχωρούμε και εμείς εκείνους που μας κάνουν κακό. Γι’ αυτό και στην Κυριακή προσευχή λέμε «άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών», δηλαδή συγχώρεσε τα λάθη μας, όπως και εμείς συγχωράμε αυτούς που μας βλάπτουν και μας κάνουν κακό. Θέλει ο ουράνιος μας Πατέρας να είμαστε ευσπλαχνικοί προς όλους, όπως πολυεύσπλαχνος είναι και αυτός σε μας.

-Εγώ, μανούλα μου, θα συγχωρώ από σήμερα εύκολα όλες τις συμμαθήτριες μου στο σχολείο και δεν θα θυμώνω, όταν καμιά φορά με πειράζουν.

-Μπράβο, Αγγελική μου. Με αυτό τον τρόπο, θα μοιάζεις στην αγάπη με τον ουράνιο μας Πατέρα και ταυτόχρονα δεν θα μπορεί εύκολα να σε πειράζει ο σατανάς με τα πονηρά του τεχνάσματα.

-Πως μπορούμε να ξεφεύγουμε από τα δίχτυα του σατανά;

-Ο σατανάς, Αγγελική μου, δεν μπορεί εύκολα να πειράξει τους ανθρώπους που αγαπούν τον καλό Θεό μας και τηρούν τις πατρικές εντολές του. Η απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό μας τρομάζει τον σατανά. Παίρνει θάρρος και μας πειράζει μόνο όταν μας βλέπει να βγαίνουμε από την αγκαλιά του Θεού μας και με εγωισμό ότι τάχα ξέρουμε εμείς ποιο είναι το σωστό, κάνουμε το δικό μας θέλημα. Γι’ αυτό δεν πρέπει ποτέ να εμπιστευόμαστε τον δικό μας λογισμό αλλά να κάνουμε πάντα αυτό που θέλει ο Θεός και αυτό που μας συμβουλεύουν οι καλοί μας πνευματικοί γονείς.

-Τώρα κατάλαβα γιατί πρέπει να παρακαλάμε συνέχεια στην προσευχή μας «και μη εισενέγκης ημας εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού».

Η Αγγελική ήταν πολύ χαρούμενη για όσα όμορφα έμαθε και σήμερα από την σοφή μαμά της. Η ώρα όμως είχε περάσει και ο μικρός Ιωσήφ είχε ήδη νυστάξει. Η μαμά Σοφία αφού μάζεψε όλα τα πράγματα που ήταν κάτω στο γρασίδι, ξεκίνησε με τα δυο της παιδιά τον δρόμο της επιστροφής για το ωραίο τους σπιτάκι.