Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

10. Ο αρραβώνας της Χριστίνας




Ο μπαμπάς της Χριστίνας

Στο σπίτι της μικρής μας Αγγελικής επικρατεί σήμερα πολύ χαρά. Η μεγάλη της αδελφή Χριστίνα αρραβωνιάζεται με ένα πολύ καλό και ευγενικό παλληκάρι, τον Γιάννη.
Οι γονείς της είναι ευτυχισμένοι για τη σωστή επιλογή συντρόφου που έκανε η αγαπημένη τους κόρη. Πολλές φορές οι ίδιοι παρακαλούσαν στην προσευχή τον ουράνιο Πατέρα τους να βοηθήσει την κόρη τους να βρει ένα καλό παιδί, που να την αγαπά ειλικρινά και να την κάνει ευτυχισμένη.
Η μαμά Σοφία προέτρεπε την κόρη της Χριστίνα να αφήσει με εμπιστοσύνη το θέμα της επιλογής συζύγου στα χέρια του αγαπημένου της Θεού. Της έλεγε να προσεύχεται πολύ γι' αυτό , ώστε Εκείνος να την βοηθήσει να βρει τον επίγειο άγγελο σύντροφο με τον οποίο θα περάσει το υπόλοιπο της επίγειας ζωής της.

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

9. Οι άγγελοι της ψυχής




Θεϊκή παραμάνα

Η Αγγελική, με τη βοήθεια της μαμάς της Σοφίας, όλο και πιο πολύ αγαπά τον Θεό και προσπαθεί να γίνει ένας μικρός επίγειος άγγελος. Αγαπά όλους τους ανθρώπους και συμπεριφέρεται πάντα με πολύ πνευματική ευγένεια. Όταν μιλά, προσπαθεί να μοιάσει στην γλυκιά της μανούλα. Προσέχει να μη λέει τίποτα που θα μπορούσε να πληγώσει τον άλλο αλλά απεναντίας να δίνει πολύ χαρά και ευθυμία. Όποιος την κάνει παρέα νιώθει την παιδική αθωότητα της αλλά και την πηγαία αγάπη και καλοσύνη που βγαίνει από την αγγελική καρδιά της. Το γενικό φέρσιμο της σου δίνει την αίσθηση ότι βλέπεις έναν μικρό άγγελο. Οι μεγάλοι, αντιλαμβάνονται το ρόλο που παίζει η ευσεβής μητέρα της στην διαμόρφωση του χαραχτήρα της αλλά και την προσωπική της επιθυμία να γίνει ένα ευλογημένο παιδί του Θεού!

8. Ο δικός μας Πατέρας




Στην εξοχή

Η ημέρα είναι πολύ όμορφη σήμερα. Ο ήλιος λάμπει στον καταγάλανο ουρανό και ζεσταίνει με τις αχτίνες του τη γη. Στα καταπράσινα λιβάδια που περιτριγυρίζουν το χωριό, τα ασπρολούλουδα και οι ανεμώνες έφτιαξαν ένα υπέροχο πολύχρωμο φυσικό χαλί που χαίρεσαι να το κοιτάς. Τα βελάσματα από τα ζωάκια που βόσκουν ξένοιαστα στα λιβάδια, μαζί με τα τιτιβίσματα των πουλιών που κελαηδούν ακούραστα στα κλαδιά των δέντρων από το πρωί, φτιάχνουν μια συναρπαστική υπέροχη μελωδία που απλώνεται απ' άκρη σ' άκρη πάνω από όλο το χωριό.
Το προβατάκι της Αγγελικής, η Χιονούλα, είναι σήμερα στα κέφια της. Τρέχει πάνω κάτω χαρούμενη μαζί με το σκυλάκι της τον Τζακ και κάνει την Αγγελική να γελά με τα  παιχνιδιάρικα καμώματα του. Είναι τόσο όμορφα σήμερα έξω στη φύση, που δεν έχεις καμιά διάθεση να βρίσκεσαι μέσα στο σπίτι. Η μαμά Σοφία, που κατάλαβε την επιθυμία της κόρης της, την ρώτησε:
-Θέλεις Αγγελική μου να πάμε μια βόλτα στα χωράφια για να μαζέψουμε λουλούδια και να παίξεις με το προβατάκι σου;

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

7. Η σκάλα του ουρανού




Η χαρά της μαμάς Σοφίας

Το κρύο σήμερα είναι τσουχτερό και η Αγγελική κάθεται δίπλα από το τζάκι για να ζεσταθεί. Κοντά της είναι και η Χιονούλα, το μικρό αρνάκι που της χάρισε ο κυρ Παντελής, ο τσοπάνος.
Η μαμά της και η αδελφούλα της η Χριστίνα μόλις γύρισαν από την επίσκεψη τους στον ευλαβή ιερέα του χωριού τους, τον πάτερ Ιωάννη. Είχαν πάει να εξομολογηθούν και να αφήσουν κάτω από το πετραχήλι του όσα λάθη είχαν κάνει.
Η Αγγελική είδε το πρόσωπο της μαμάς της και της αδελφής της να λάμπει από χαρά και ευτυχία.
-Πόσο χαρούμενη σε βλέπω μαμά μου!
-Ναι, κοριτσάκι μου, είμαι πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη, γιατί σήμερα καθάρισα πάλι την ψυχή μου από κάθε λάθος και αμαρτία που είχα κάνει σαν άνθρωπος και την είχα λερώσει.

6. Μια ουράνια οικογένεια




Στη στάνη με τα προβατάκια

Η ημέρα σήμερα ήταν ηλιόλουστη και η μαμά Σοφία πήρε τα δυο μικρά της παιδιά, τον Ιωσήφ και την Αγγελική για να πάνε βόλτα στο δάσος. Η Αγγελική ήθελε να μαζέψει μαζί με τον αδελφό της ωραία λουλουδάκια για να τα χαρίσουν στον μπαμπά τους, όταν θα ερχόταν το απόγευμα στο σπίτι.
Πριν φθάσουν στο δάσος, μια μικρή έκπληξη τους περίμενε στο δρόμο, που έκανε τα παιδιά να ενθουσιαστούν πολύ. Συνάντησαν τον φίλο τους τον τσοπάνο, τον κύριο Παντελή, με τα προβατάκια του. Κρατούσε ένα μικρό προβατάκι στον ώμο του και πίσω του ακολουθούσαν όλα τα αρνάκια. Τα έπαιρνε να βοσκήσουν φρέσκο χορταράκι στις καταπράσινες πεδιάδες που υπήρχαν πίσω από το μικρό δάσος.   
Ο κυρ Παντελής χάρηκε πολύ που τους είδε και τους χαιρέτησε με πολύ ευγένεια. Η μαμά Σοφία ανταπέδωσε τον χαιρετισμό, ενώ τα παιδιά έτρεξαν γρήγορα κοντά του για να δουν το μικρό προβατάκι που κρατούσε στην αγκαλιά του. Η χαρά της Αγγελικής ήταν απερίγραπτη, όταν ο τσοπάνος την άφησε να χαϊδέψει το μικρό προβατάκι. Εκείνο, απολάμβανε τα χάδια της Αγγελικής και πότε πότε βέλαζε από χαρά στα φιλιά που του έδινε η μικρή του φίλη. 

5. Στο σπίτι του Θεού




Ημέρα χαράς

Ξημέρωσε ημέρα Κυριακή και οι καμπάνες της εκκλησίας του χωριού άρχισαν να κτυπούν χαρμόσυνα και να προσκαλούν τους χριστιανούς στο σπίτι του Θεού.
Η μαμά Σοφία ξύπνησε τα παιδιά της και άρχισαν όλοι μαζί  να ετοιμάζονται για να πάνε στην εκκλησία.
Η Αγγελική ήταν χαρούμενη γιατί θα μεταλάμβανε σήμερα τον αγαπημένο της Αδελφούλη, όπως αποκαλούσε συχνά τον αγαπημένο της Θεό και άνθρωπο Ιησού.
Από τότε που της είπε η μαμά της πως το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ, ο μικρός Χριστός, είναι ο Υιός του Θεού που έγινε άνθρωπος  σαν και μας για να τον αγαπήσουμε σαν δικό μας Αδελφό και Πατέρα, δεν έπαψε ούτε στιγμή να τον φωνάζει ο “ μικρός μου γλυκός Αδελφούλης”.  
Τον αγαπούσε πολύ, όπως τον μικρό της αδελφό Ιωσήφ, και πρόσεχε να μην κάνει κάτι άσχημο που θα τον στεναχωρήσει. Είχε γίνει τώρα πιο προσεχτική σε όσα έλεγε και έκανε.
Πολλές φορές την ημέρα ρωτούσε την μαμά της αν είχε κάνει κάτι που να πληγώσει τον μικρό της Αδελφούλη και όποτε τύχαινε να της επισημάνει κάποιο λάθος η μαμά της, με πολύ λύπη και με βουρκωμένα ματάκια της ζητούσε αμέσως συγνώμη και της υποσχόταν πως θα προσπαθούσε να μην το ξανακάνει.

4. Χριστουγεννιάτικη Μελωδία




Παραμονή Χριστουγέννων

Είναι παραμονή Χριστουγέννων και όλοι οι Χριστιανοί ετοιμάζονται να γιορτάσουν την πιο χαρούμενη γιορτή της χριστιανοσύνης. Το μικρό ωραίο χωριό κοντά στο δάσος, που είναι και το σπίτι της μικρής μας Αγγελικής, είναι στολισμένο με πολλά χριστουγεννιάτικα φώτα.
Έξω χιονίζει συνέχεια και όλα τα σπιτάκια έχουν αναμμένα τζάκια. Πολλοί, εξαιτίας του χιονιού, μετακινούνται με έλκηθρα. Στη μικρή πλατεία του χωριού, που είναι κάτασπρη από το χιόνι, ένα μεγάλο έλατο είναι στολισμένο με πολλά φωτάκια.
Τα παιδιά αψηφούν το κρύο και το χιόνι και τυλιγμένα με τα χοντρά ζεστά ρούχα τους, γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και λένε τα κάλαντα. Άλλα πάλι παίζουν μεταξύ τους χιονοπόλεμο. Μερικά από αυτά κάνουν ωραίους χιονάνθρωπους. Τα γέλια τους αντηχούν σε όλο το μικρό χωριό που ζει έντονα αυτές τις ημέρες το πνεύμα των Χριστουγέννων. Αν και είναι πλέον σούρουπο και σε λίγο τα πρώτα αστέρια θα φωτίσουν τον χειμωνιάτικο ουρανό, αυτά δεν λένε ακόμα να σταματήσουν τα παιχνίδια τους.