Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

16. Τα γενέθλια της Αγγελικής




Η Αγγελική γιορτάζει 

Στο σπίτι του Βαγγέλη και της Σοφίας επικρατεί σήμερα πολύ χαρά και ευτυχία. Η κόρη τους Αγγελική, γιορτάζει διπλή γιορτή, την ονομαστική της γιορτή και τα γενέθλια της. Την ονόμασαν Αγγελική προς τιμήν των αγίων αγγέλων, επειδή γεννήθηκε την ημέρα που γιόρταζε η αγία Εκκλησία μας την μνήμη των αγίων αγγέλων και των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Η γιορτινή ατμόσφαιρα δεν είναι μόνο στο σπίτι της Αγγελικής αλλά και σε όλο το χωριό, γιατί πανηγυρίζει ο ιερός ναός του χωριού τους, που είναι αφιερωμένος στους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Το πρωί όλο το χωριό μαζί με την οικογένεια της Αγγελικής πήγε στην όμορφη εκκλησία των Αρχαγγέλων να λειτουργηθεί. Η Αγγελική, ντυμένη με τα πιο όμορφα ρούχα που της είχε αγοράσει η μαμά της, φάνταζε σαν μικρή πριγκίπισσα μέσα στην εκκλησία. Με ευλάβεια προσκύνησε την μεγάλη όμορφη εικόνα των Αρχαγγέλων και τους παρακάλεσε να την βοηθήσουν να τους μοιάσει στη μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη που έχουν στον παντοκράτορα Θεό τους. Τους ζήτησε επίσης να σκεπάζουν με τα αγγελικά φτερά τους το σπίτι και την οικογένεια της και να τους προστατεύουν όλους από κάθε κακό.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

15. Ένα ευλογημένο αντρόγυνο




Πρωινή προσευχή

Ακόμα ο ήλιος δεν είχε ανατείλει και η Σοφία με τον άντρα της, τον Βαγγέλη, ήταν γονατιστοί και προσευχόντουσαν στον άγιο Θεό. Με κατάνυξη και παιδική εμπιστοσύνη στον ουράνιο τους Πατέρα, τον ικέτευαν να ευλογεί το σπίτι τους και να πλημμυρίζει με τη χάρη του αγίου Πνεύματος τις ταπεινές ψυχές τους. Αγαπούσαν και οι δυο τους τον Θεό τόσο πολύ που κάθε φορά που μνημόνευαν το άγιο όνομα Του γέμιζαν τα μάτια τους από δάκρυα αγάπης, χαράς και ευγνωμοσύνης.
Το ευλογημένο αυτό ζευγάρι πίστευε πως όσο πιο πολύ έβαζαν στη ζωή τους τον Δημιουργό τους, τόσο πιο πολύ αγάπη θα είχαν μεταξύ τους αλλά και με όλους τους συνανθρώπους τους.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

14. Το μπουκέτο του Χριστού



Τα λουλούδια των αρετών

Από μακριά ακούγονταν οι χαρούμενες φωνές της Αγγελικής που ερχόταν από το σχολείο. Η Σοφία είδε από το παράθυρο της κουζίνας την μικρή της κόρη και ένα κύμα χαράς πλημμύρισε την καρδιά της. Την συγκινούσε πάντα ο καλόκαρδος χαραχτήρας της και η μεγάλη αγάπη που είχε στον Θεό. Ήταν ένα αξιαγάπητο παιδί, που όλοι ήθελαν να την κάνουν παρέα για τη χαρά που σκορπούσε γύρω της.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

13. Η μελωδία της προσευχής



Μέσα στο δάσος

Η Αγγελική σήμερα είναι πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη. Έχει βγει βόλτα μαζί με τη μαμά της και τον μικρό Ιωσήφ, στο όμορφο δάσος που είναι κοντά στο σπίτι τους.
Οι ηλιαχτίδες του ήλιου που περνούν μέσα από τα πυκνά φυλλώματα των δένδρων, το ρυάκι που περνά τραγουδιστά από κοντά τους, τα χαρούμενα τιτιβίσματα των πουλιών που πετούν χαρούμενα από δένδρο σε δένδρο και το πλήθος των λουλουδιών που στολίζουν τις γύρω πεδιάδες, φτιάχνουν ένα πανέμορφο φυσικό πίνακα ζωγραφικής.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

12. Το μυστήριο της ευσπλαχνίας




Ο πνευματικός πατέρας

Η Σοφία, η μαμά της Αγγελικής, είναι σήμερα πολύ χαρούμενη. Έχει κοντά της τα δυο μεγάλα αγαπημένα της παιδιά, την κόρη της Χριστίνα και τον αρραβωνιαστικό της τον Γιάννη. Ήρθαν να της πουν πως ήθελαν και οι δυο τους, πριν παντρευτούν, να ξεκινήσουν μαζί μια καινούρια πνευματική ζωή κάτω από την σοφή καθοδήγηση του πάτερ Χρυσόστομου.
Ο π. Χρυσόστομος είναι ένας καλός ιερέας που ζει ασκητικά σ’ ένα μικρό μοναστήρι κοντά στο χωριό τους. Ήθελε ο Γιάννης να έχουν, τόσο αυτός όσο και η αγαπημένη του Χριστίνα, τον ίδιο πνευματικό πατέρα και εξομολόγο, στον οποίο θα αφήσουν με εμπιστοσύνη την πνευματική κατεύθυνση των ψυχών τους.

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

11. Ένας άγγελος στον ουρανό




Η στεναχώρια της Αγγελικής

Μόλις ήρθε η Αγγελική από το σχολείο και τα μάτια της είναι γεμάτα δάκρυα. Οι άλλοτε χαρωπές φωνές της, με τις οποίες συνήθιζε να μπαίνει στο σπίτι, σήμερα αντικαταστάθηκαν από τους παιδικούς λυγμούς της. Η μαμά της την πλησίασε με ανησυχία και την ρώτησε:
-Τι έχεις κοριτσάκι μου και κλαις; Συνέβηκε τίποτα δυσάρεστο στο σχολείο που σ' έκανε τόσο πολύ να στεναχωρηθείς;
-Είμαι πολύ λυπημένη, μανούλα μου. Η Μαρία, η καλύτερη μου φίλη στο σχολείο, που ήταν τον τελευταίο μήνα συνέχεια άρρωστη και την είχαν πάρει στο νοσοκομείο, μας είπε η δασκάλα μας πως πέθανε χθες το βράδυ. Δεν μπορώ να το πιστέψω, πως τόσο ξαφνικά έχασα την καλύτερη μου φίλη. Ήταν τόσο καλή!

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

10. Ο αρραβώνας της Χριστίνας




Ο μπαμπάς της Χριστίνας

Στο σπίτι της μικρής μας Αγγελικής επικρατεί σήμερα πολύ χαρά. Η μεγάλη της αδελφή Χριστίνα αρραβωνιάζεται με ένα πολύ καλό και ευγενικό παλληκάρι, τον Γιάννη.
Οι γονείς της είναι ευτυχισμένοι για τη σωστή επιλογή συντρόφου που έκανε η αγαπημένη τους κόρη. Πολλές φορές οι ίδιοι παρακαλούσαν στην προσευχή τον ουράνιο Πατέρα τους να βοηθήσει την κόρη τους να βρει ένα καλό παιδί, που να την αγαπά ειλικρινά και να την κάνει ευτυχισμένη.
Η μαμά Σοφία προέτρεπε την κόρη της Χριστίνα να αφήσει με εμπιστοσύνη το θέμα της επιλογής συζύγου στα χέρια του αγαπημένου της Θεού. Της έλεγε να προσεύχεται πολύ γι' αυτό , ώστε Εκείνος να την βοηθήσει να βρει τον επίγειο άγγελο σύντροφο με τον οποίο θα περάσει το υπόλοιπο της επίγειας ζωής της.

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

9. Οι άγγελοι της ψυχής




Θεϊκή παραμάνα

Η Αγγελική, με τη βοήθεια της μαμάς της Σοφίας, όλο και πιο πολύ αγαπά τον Θεό και προσπαθεί να γίνει ένας μικρός επίγειος άγγελος. Αγαπά όλους τους ανθρώπους και συμπεριφέρεται πάντα με πολύ πνευματική ευγένεια. Όταν μιλά, προσπαθεί να μοιάσει στην γλυκιά της μανούλα. Προσέχει να μη λέει τίποτα που θα μπορούσε να πληγώσει τον άλλο αλλά απεναντίας να δίνει πολύ χαρά και ευθυμία. Όποιος την κάνει παρέα νιώθει την παιδική αθωότητα της αλλά και την πηγαία αγάπη και καλοσύνη που βγαίνει από την αγγελική καρδιά της. Το γενικό φέρσιμο της σου δίνει την αίσθηση ότι βλέπεις έναν μικρό άγγελο. Οι μεγάλοι, αντιλαμβάνονται το ρόλο που παίζει η ευσεβής μητέρα της στην διαμόρφωση του χαραχτήρα της αλλά και την προσωπική της επιθυμία να γίνει ένα ευλογημένο παιδί του Θεού!

8. Ο δικός μας Πατέρας




Στην εξοχή

Η ημέρα είναι πολύ όμορφη σήμερα. Ο ήλιος λάμπει στον καταγάλανο ουρανό και ζεσταίνει με τις αχτίνες του τη γη. Στα καταπράσινα λιβάδια που περιτριγυρίζουν το χωριό, τα ασπρολούλουδα και οι ανεμώνες έφτιαξαν ένα υπέροχο πολύχρωμο φυσικό χαλί που χαίρεσαι να το κοιτάς. Τα βελάσματα από τα ζωάκια που βόσκουν ξένοιαστα στα λιβάδια, μαζί με τα τιτιβίσματα των πουλιών που κελαηδούν ακούραστα στα κλαδιά των δέντρων από το πρωί, φτιάχνουν μια συναρπαστική υπέροχη μελωδία που απλώνεται απ' άκρη σ' άκρη πάνω από όλο το χωριό.
Το προβατάκι της Αγγελικής, η Χιονούλα, είναι σήμερα στα κέφια της. Τρέχει πάνω κάτω χαρούμενη μαζί με το σκυλάκι της τον Τζακ και κάνει την Αγγελική να γελά με τα  παιχνιδιάρικα καμώματα του. Είναι τόσο όμορφα σήμερα έξω στη φύση, που δεν έχεις καμιά διάθεση να βρίσκεσαι μέσα στο σπίτι. Η μαμά Σοφία, που κατάλαβε την επιθυμία της κόρης της, την ρώτησε:
-Θέλεις Αγγελική μου να πάμε μια βόλτα στα χωράφια για να μαζέψουμε λουλούδια και να παίξεις με το προβατάκι σου;

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

7. Η σκάλα του ουρανού




Η χαρά της μαμάς Σοφίας

Το κρύο σήμερα είναι τσουχτερό και η Αγγελική κάθεται δίπλα από το τζάκι για να ζεσταθεί. Κοντά της είναι και η Χιονούλα, το μικρό αρνάκι που της χάρισε ο κυρ Παντελής, ο τσοπάνος.
Η μαμά της και η αδελφούλα της η Χριστίνα μόλις γύρισαν από την επίσκεψη τους στον ευλαβή ιερέα του χωριού τους, τον πάτερ Ιωάννη. Είχαν πάει να εξομολογηθούν και να αφήσουν κάτω από το πετραχήλι του όσα λάθη είχαν κάνει.
Η Αγγελική είδε το πρόσωπο της μαμάς της και της αδελφής της να λάμπει από χαρά και ευτυχία.
-Πόσο χαρούμενη σε βλέπω μαμά μου!
-Ναι, κοριτσάκι μου, είμαι πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη, γιατί σήμερα καθάρισα πάλι την ψυχή μου από κάθε λάθος και αμαρτία που είχα κάνει σαν άνθρωπος και την είχα λερώσει.

6. Μια ουράνια οικογένεια




Στη στάνη με τα προβατάκια

Η ημέρα σήμερα ήταν ηλιόλουστη και η μαμά Σοφία πήρε τα δυο μικρά της παιδιά, τον Ιωσήφ και την Αγγελική για να πάνε βόλτα στο δάσος. Η Αγγελική ήθελε να μαζέψει μαζί με τον αδελφό της ωραία λουλουδάκια για να τα χαρίσουν στον μπαμπά τους, όταν θα ερχόταν το απόγευμα στο σπίτι.
Πριν φθάσουν στο δάσος, μια μικρή έκπληξη τους περίμενε στο δρόμο, που έκανε τα παιδιά να ενθουσιαστούν πολύ. Συνάντησαν τον φίλο τους τον τσοπάνο, τον κύριο Παντελή, με τα προβατάκια του. Κρατούσε ένα μικρό προβατάκι στον ώμο του και πίσω του ακολουθούσαν όλα τα αρνάκια. Τα έπαιρνε να βοσκήσουν φρέσκο χορταράκι στις καταπράσινες πεδιάδες που υπήρχαν πίσω από το μικρό δάσος.   
Ο κυρ Παντελής χάρηκε πολύ που τους είδε και τους χαιρέτησε με πολύ ευγένεια. Η μαμά Σοφία ανταπέδωσε τον χαιρετισμό, ενώ τα παιδιά έτρεξαν γρήγορα κοντά του για να δουν το μικρό προβατάκι που κρατούσε στην αγκαλιά του. Η χαρά της Αγγελικής ήταν απερίγραπτη, όταν ο τσοπάνος την άφησε να χαϊδέψει το μικρό προβατάκι. Εκείνο, απολάμβανε τα χάδια της Αγγελικής και πότε πότε βέλαζε από χαρά στα φιλιά που του έδινε η μικρή του φίλη. 

5. Στο σπίτι του Θεού




Ημέρα χαράς

Ξημέρωσε ημέρα Κυριακή και οι καμπάνες της εκκλησίας του χωριού άρχισαν να κτυπούν χαρμόσυνα και να προσκαλούν τους χριστιανούς στο σπίτι του Θεού.
Η μαμά Σοφία ξύπνησε τα παιδιά της και άρχισαν όλοι μαζί  να ετοιμάζονται για να πάνε στην εκκλησία.
Η Αγγελική ήταν χαρούμενη γιατί θα μεταλάμβανε σήμερα τον αγαπημένο της Αδελφούλη, όπως αποκαλούσε συχνά τον αγαπημένο της Θεό και άνθρωπο Ιησού.
Από τότε που της είπε η μαμά της πως το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ, ο μικρός Χριστός, είναι ο Υιός του Θεού που έγινε άνθρωπος  σαν και μας για να τον αγαπήσουμε σαν δικό μας Αδελφό και Πατέρα, δεν έπαψε ούτε στιγμή να τον φωνάζει ο “ μικρός μου γλυκός Αδελφούλης”.  
Τον αγαπούσε πολύ, όπως τον μικρό της αδελφό Ιωσήφ, και πρόσεχε να μην κάνει κάτι άσχημο που θα τον στεναχωρήσει. Είχε γίνει τώρα πιο προσεχτική σε όσα έλεγε και έκανε.
Πολλές φορές την ημέρα ρωτούσε την μαμά της αν είχε κάνει κάτι που να πληγώσει τον μικρό της Αδελφούλη και όποτε τύχαινε να της επισημάνει κάποιο λάθος η μαμά της, με πολύ λύπη και με βουρκωμένα ματάκια της ζητούσε αμέσως συγνώμη και της υποσχόταν πως θα προσπαθούσε να μην το ξανακάνει.

4. Χριστουγεννιάτικη Μελωδία




Παραμονή Χριστουγέννων

Είναι παραμονή Χριστουγέννων και όλοι οι Χριστιανοί ετοιμάζονται να γιορτάσουν την πιο χαρούμενη γιορτή της χριστιανοσύνης. Το μικρό ωραίο χωριό κοντά στο δάσος, που είναι και το σπίτι της μικρής μας Αγγελικής, είναι στολισμένο με πολλά χριστουγεννιάτικα φώτα.
Έξω χιονίζει συνέχεια και όλα τα σπιτάκια έχουν αναμμένα τζάκια. Πολλοί, εξαιτίας του χιονιού, μετακινούνται με έλκηθρα. Στη μικρή πλατεία του χωριού, που είναι κάτασπρη από το χιόνι, ένα μεγάλο έλατο είναι στολισμένο με πολλά φωτάκια.
Τα παιδιά αψηφούν το κρύο και το χιόνι και τυλιγμένα με τα χοντρά ζεστά ρούχα τους, γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και λένε τα κάλαντα. Άλλα πάλι παίζουν μεταξύ τους χιονοπόλεμο. Μερικά από αυτά κάνουν ωραίους χιονάνθρωπους. Τα γέλια τους αντηχούν σε όλο το μικρό χωριό που ζει έντονα αυτές τις ημέρες το πνεύμα των Χριστουγέννων. Αν και είναι πλέον σούρουπο και σε λίγο τα πρώτα αστέρια θα φωτίσουν τον χειμωνιάτικο ουρανό, αυτά δεν λένε ακόμα να σταματήσουν τα παιχνίδια τους.

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

3. Το χριστουγεννιάτικο δένδρο




Η χαρά της Αγγελικής

Σήμερα η Αγγελική είναι πάρα πολύ χαρούμενη. Της είπε η μαμά της πως σε λίγη ώρα θα έλθει στο σπίτι η Χριστίνα. Η Χριστίνα είναι η μεγάλη της αδελφή που σπουδάζει στο πανεπιστήμιο. Την αγαπά τόσο πολύ που, όταν έμαθε πως θα έφευγε μακριά της για να πάει να σπουδάσει, για ένα μήνα περίπου ήταν πολύ στεναχωρημένη.
Η Χριστίνα λατρεύει την μικρή της αδελφούλα και την φροντίζει σαν μανούλα σε όλα.
Η Αγγελική πάλι την σέβεται σαν μεγάλη αδελφή αλλά και σαν την πιο έμπιστη της φίλη. Ότι έχει μέσα στην καρδιά της το λέει αμέσως στην αδελφούλα της την Χριστίνα. Είναι πολύ αγαπημένες αδελφούλες και αυτό κάνει τη μαμά Σοφία να χαίρεται πολύ για τις κόρες της. 
Η Αγγελική, όταν έμαθε πως έρχεται η αδελφούλα της, έτρεξε γρήγορα να μαζέψει τα ωραιότερα λουλουδάκια από τον κήπο τους, για να της τα χαρίσει. Μετά πήγε στο μικρό Ιωσήφ, που μόλις είχε ξυπνήσει και του είπε πως σε λίγο θα έρθει η Χριστίνα τους και πρέπει γρήγορα να ετοιμαστεί.

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

2. Ο παράδεισος της Αγγελικής




Το όνειρο της Αγγελικής

Η μικρή Αγγελική ήταν τόσο ενθουσιασμένη από όσα της διηγήθηκε η μαμά της για την δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου, που άργησε εκείνο το βράδυ να κοιμηθεί.
Το πρωί όταν ξύπνησε, σηκώθηκε γρήγορα από το κρεβατάκι της και έτρεξε να αγκαλιάσει τη μανούλα της και να της δώσει ένα φιλάκι. Η μαμά της την αγκάλιασε γλυκά, την φίλησε στο κεφαλάκι της και την ρώτησε αν κοιμήθηκε καλά.
-Μανούλα μου, κοιμήθηκα τόσο ωραία σήμερα στην αγκαλιά του γλυκού μας Θεού, που δεν μπορώ να σου περιγράψω την ευτυχία μου!
-Χαίρομαι γλυκιά μου αγάπη που κοιμήθηκες τόσο ωραία.
-Μανούλα μου, όσα μου είπες χθες βράδυ για τον ουρανό, τη γη και όλα όσα έφτιαξε ο Θεός μας, τα έβλεπα στον ύπνο μου. Ήταν τόσο ωραία μανούλα.
-Τι είδες μωρό μου στον ύπνο σου και είσαι τόσο χαρούμενη;

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

1. Η κατήχηση της μικρής Αγγελικής




Η μικρή Αγγελική

Η Αγγελική είναι ένα μικρό και έξυπνο κοριτσάκι, που ζει με τους αγαπημένους της γονείς σ' ένα μικρό αλλά πολύ όμορφο χωριουδάκι στην άκρη ενός δάσους.
Της αρέσει πολύ να τρέχει μέσα στο δάσος με τις φίλες της και να παίζει μαζί τους πολλά παιχνίδια. Πιο πολύ όμως της αρέσει να μαζεύει ωραία λουλουδάκια και να τα χαρίζει στην γλυκιά της μανούλα που την αγαπά πάρα πολύ. 
Όταν έρχεται ο μπαμπάς της από τη δουλειά, τρέχει γρήγορα να μπει στην αγκαλιά του και να του δώσει δυο γλυκά φιλιά και στα δυο του μάγουλα. Τον μπαμπά της τον λατρεύει τόσο πολύ που τον φωνάζει "βασιλιά μου". Μα και εκείνος την αγαπάει τόσο πολύ, που την γεμίζει με τα φιλιά του και την φωνάζει "μικρή μου βασίλισσα".
Η Αγγελική έχει άλλα δυο αδελφάκια. Μια μεγαλύτερη αδελφή, την Χριστίνα και ένα πιο μικρό αδελφό, τον Ιωσήφ.
Η Χριστίνα είναι μια πολύ γλυκιά, όμορφη και ευγενική κοπέλα που ξέρει να δίνει χαρά σε όποιον την κάνει παρέα. Τώρα λείπει από το σπίτι γιατί πέρασε στο πανεπιστήμιο και θα μένει μέσα στην πόλη. Αγαπά πάρα πολύ τα μικρά παιδιά και θέλει να γίνει δασκάλα.